Je hoort mensen nog weleens zeggen dat de jeugd tegenwoordig niet meer weet hoe ze met anderen moeten omgaan omdat ze alleen maar aan de telefoon hangen. Kom op, jongeren zijn juist met niks anders bezig dan met anderen bezig zijn....via hun mobieltje dan , maar ook dat is contact!
Ik moet eerlijk bekennen dat ik me ook weleens erger aan mensen (en nee, dat is absoluut niet alleen jeugd!) die met anderen ergens zijn maar ondertussen aan de telefoon hele verhalen staan op te dissen.
Eigenlijk vind ik dat een soort van hondsbrutaal. Het komt voor mij over als het "dumpen"van de mensen met wie je bent. En natuurlijk hangt dit af van de duur van je gesprek maar het probleem is natuurlijk wel dat er dan wel weer een andere volgt.
Of wat tegenwoordig denk nog meer gebeurt: al die andere mogelijkheden om even je berichtje door te sturen naar de ander. Ik heb onderhand geen flauw idee meer hoe ze allemaal heten. Dan zit je gezellig met je vrienden op een terrasje en je zit alleen tegen kruinen aan te kijken want iedereen hangt over zijn mobieltje heen: want hoera, we hebben gratis WIFI! Zucht.
Of een moeder, kindlief aan haar handje, maar moeder heeft geen oog voor haar/hem maar...inderdaad, wel voor haar mobieltje!
Wat mijn punt is? Gezelligheid kán inderdaad wel digitaal. Ik bedoel maar: ik vind bloggen leuk...doe leuke digitale contacten op waar ik ook écht van geniet!, via social media kom je dingen te weten die ik normaal nooit allemaal had kunnen weten. Soms , eerlijk is eerlijk, ook dingen die ik helemaal niet hoef te weten...., maar ja, het is wel degelijk een moderne vorm van sociaal bezig zijn. Nee, ik denk niet dat dit per definitie minder hoeft te zijn. Soms durven mensen ook meer te "kletsen" dan in real life en komen daarmee juist in contact met mensen wat ze anders niet eens zou lukken.
Dus nee, ik ben NIET tegen de digitale manieren van communiceren. Zeker niet, maar dat mag logisch zijn als blogger....
Maar kunnen we a.u.b. ophouden met de verslaving aan al die berichten op je mobiel terwijl we op stap zijn met anderen?
Dan kunnen we tenminste ook nog van elkaar genieten als we samen zijn en niet alleen maar als we elkaar een berichtje sturen. ....Als we dan toch samen zijn: dan gaat het directe contact voor mij toch echt boven het digitale....
Ik moet eerlijk bekennen dat ik me ook weleens erger aan mensen (en nee, dat is absoluut niet alleen jeugd!) die met anderen ergens zijn maar ondertussen aan de telefoon hele verhalen staan op te dissen.
Eigenlijk vind ik dat een soort van hondsbrutaal. Het komt voor mij over als het "dumpen"van de mensen met wie je bent. En natuurlijk hangt dit af van de duur van je gesprek maar het probleem is natuurlijk wel dat er dan wel weer een andere volgt.
Of wat tegenwoordig denk nog meer gebeurt: al die andere mogelijkheden om even je berichtje door te sturen naar de ander. Ik heb onderhand geen flauw idee meer hoe ze allemaal heten. Dan zit je gezellig met je vrienden op een terrasje en je zit alleen tegen kruinen aan te kijken want iedereen hangt over zijn mobieltje heen: want hoera, we hebben gratis WIFI! Zucht.
Of een moeder, kindlief aan haar handje, maar moeder heeft geen oog voor haar/hem maar...inderdaad, wel voor haar mobieltje!
Wat mijn punt is? Gezelligheid kán inderdaad wel digitaal. Ik bedoel maar: ik vind bloggen leuk...doe leuke digitale contacten op waar ik ook écht van geniet!, via social media kom je dingen te weten die ik normaal nooit allemaal had kunnen weten. Soms , eerlijk is eerlijk, ook dingen die ik helemaal niet hoef te weten...., maar ja, het is wel degelijk een moderne vorm van sociaal bezig zijn. Nee, ik denk niet dat dit per definitie minder hoeft te zijn. Soms durven mensen ook meer te "kletsen" dan in real life en komen daarmee juist in contact met mensen wat ze anders niet eens zou lukken.
Dus nee, ik ben NIET tegen de digitale manieren van communiceren. Zeker niet, maar dat mag logisch zijn als blogger....
Maar kunnen we a.u.b. ophouden met de verslaving aan al die berichten op je mobiel terwijl we op stap zijn met anderen?
Dan kunnen we tenminste ook nog van elkaar genieten als we samen zijn en niet alleen maar als we elkaar een berichtje sturen. ....Als we dan toch samen zijn: dan gaat het directe contact voor mij toch echt boven het digitale....
ik ben het helemaal met je eens,wij schreven vroeger brieven naar elkaar en nu zitten mijn kids de hele dag maar te chatten echt niet normaal,maar inderdaad ook de ouderen(en ik zelf betrap mij er ook wel eens op)
BeantwoordenVerwijderengr yvonne
;-) een glimlach vol herkenning!
BeantwoordenVerwijderenSommige mensen kunnen inderdaad geen maat houden.
Ik kwam een keer een stel kennissen tegen op straat en ze begonnen een praatje. Best veel persoonlijke vragen stelden ze en ik vertellen... Totdat de telefoon van één van hen afging. "Wacht even, die moet ik even nemen" Dat voelt al niet lekker, maar ach zoiets kan gebeuren.
Natuurlijk hoor je dan flarden van zo'n gesprek en ik had nou niet de indruk dat het zo belangrijk kon zijn. Vervolgens draait ze zich, vol in het telefoongesprek van me af... en toen dacht ik: "Ja, bekijk jij het even!" en dat zei ik geloof ik ook nog, terwijl ik wegliep. Ze hebben me daarna nooit meer bekeken.
Het heeft allemaal inderdaad niet zoveel te maken met de nieuwe media, maar veel meer met hoe je er mee omgaat.