Ik geef toe: ik snuif....

Oké, ja, ik geef toe. Ik snuif....niet verder vertellen hoor!
Stiekem sta ik daar en doe mijn ding: snuiven.
Jammer genoeg kan het niet het hele jaar door. Toch zonde. Maar ach, misschien zou het dan weer zo gewoon worden, dat het je niet meer zou laten genieten. (dom natuurlijk. Zeg ik niet zelf steeds dat je moet leren genieten van de gewone dagelijkse dingen....)

Het is niet alleen de geur, maar ook de kleur wat me zo aanspreekt. En voor een niet zo goede ruiker als ik ben, best bijzonder....

Mijn echtgenoot is er van op de hoogte hoor. Hij vindt het prima. Zo vroeg hij pas nog of ik het nog weleens doe....

Wáár ik dan snuif? Gewoon, hier, in de tuin.
Waarom? Omdat het zo heerlijk is.....
Oké, wát ik dan snuif?
Ha, eigenlijk zou ik dit voor mezelf moeten houden. Straks gaat iedereen het doen...
hoewel, waarom ook niet?
Het is prachtig paars (jawel, mijn lievelingskleur, ja), staat midden in de tuin en het is...Taadaa:

Mijn favoriete seringen!

We hebben ook nog twee witte, die natuurlijk net zo lekker ruiken. En diverse kleintjes (ander soortje). Maar dit is mijn grote favoriete snuifboom....ach ja, het oog wil ook wat....

Dus: zie je een seringenboom? Bedoel, ze staan vast ook wel ergens langs stoepen.....geneer je niet en SNUIF!

Reacties