Waarom genieten hier net zo goed kan als daar!

Iedere zomer trekken velen erop uit...stress, fileleed, jammerende kinderen op de achterbank: we hebben het er allemaal voor over om toch maar ver weg te zijn. Want o, jongens, het is dáár zo mooi!
Ik beken: ik doe er ook aan mee. Ik heb ook de mooiste plekjes op mijn verlanglijstje staan. En ja, ik beken nog meer: ook mijn verlanglijstje is akelig buitenlands getint.
Nu las ik gisteren een blog over Zweden, met prachtige plaatjes hoe ze aan een meer genoten van het uitzicht.
Deze zweedse foto heb ik van morguefile.com
Gistermiddag liet ik mijn hond uit in een recreatiegebied, zo'n kilometertje of vijf bij mijn huis vandaan. Met het fietsje dus zo aangereden, met de auto (met hond) al helemaal. En toen ik daar heerlijk liep, in het zonnetje en tot mijn verbazing heel rustig (als ik vijf mensen gezien heb, is het veel) genoot ik van alles om me heen. de bosrijke (oké, aangeplant park: maar wat zou dat eigenlijk?) omgeving, het heerlijke water (ja, óók door mensenhanden geschapen, maar dat zie je allang niet meer) en de rustige omgeving (terwijl een stad aan de andere kant van de bomen ligt....) bedacht ik me opeens dat het toch akelig veel leek op de foto van Zweden:



Bijschrift toevoegen
(met een goede camera hadden de foto's natuurlijk mooier geweest......)

Oké, Zweden staat hoog op mijn verlanglijstje en natuurlijk is de weidse ruimte en rust daar niet te vergelijken met het recreatiegebiedje hier. Maar op dat moment was het toch echt dezelfde sfeer: rust, water, bos, ruimte.... Dus waarom niet hier genieten? Waarom willen we dit zo vaak niet zien? Hollen we aan onze eigen schoonheid voorbij en hebben we alle stress en ellende over voor een verre vakantie? Die vakantie is leuk, graag zelfs. Maar geniet ook lekker van hier. Dat kan iedere dag, dat kan je van die verre vakantie niet zeggen ;-)

Reacties